QETË...

QETË...


Më erdhe qetësisht,
pa trembur heshtje.
pa bërë zhurmë.
Ishe ëndërra ime e bukur
që vetëm një herë e ëndërrova,
ëndërra ime e shkurtër!
Pastaj ti mbarove,
gjumin ma prishe,
shkove dhe ike...
ashtu sikur që erdhe edhe në heshtje,
pa trembur njeri,
pa trembur heshtje.
Gjithçka tëndën more me vete,
vetëm kujtimin dhe mallin ma le mu,
erdhe dhe ike përsëri,
pa asnjë fjalë apo shpjegim,
më le ashtu në heshtje sikur të shkretë me lotë në sy!
Sikur të kthehesh edhe një herë ashtu në heshtje,
oh sa do të du...?!