NDOSHTA JETA...

NDOSHTA JETA...

Dhëmbja më thotë
se përherë do të mbetesh
vetëm një ëndërr për mua
vetëm një shpresë
një lotë
që ti nuk deshe
të ndalësh dotë.
Dhe këtë që ti ndeze në mua
këtë shkëndijë
nuk mund ta shuaj asgjë
as loti i njomë
as dhëmbja e madhe
as ky largim
mund ta shuash vetëm ti...
Për mua përherë do të mbetësh
ai... që ishe
edhe pse dje të njoha
që të dua sot
ngase zemrën time të zbrazur
ti e mbushe plotë...
Vetminë s'mund ta heq
as dhëmbjen s'mund ta ndalë
shpresat s'do të pushojnë
as me kohën
argësinë
atyre u mbetet të bëjnë ballë...
Atëherë desha të ta them
vetëm të vërtetën që mësova
se me ty...
një minutë do të thotë
më tepër se një jetesë
pa dhëmbje e lotë
e plotë shpresë...
Dua të ta them
për mua mos u brengos
ndoshta jeta do t'më do
edhe mua një ditë
ndoshta...!?