Atë çast...

Atë çast...

Fluturuan mendimet e mia
tutje bashkë me diellin perënduan
u larguan dëshira e pasione
përveç teje gjithçka tjetër pata,
por edhe ato m’u larguan!

Atë çast do të doja të isha një heshtje e marrë
një fllad bregdeti ndër flokët e tua
një buzëqeshje që buzët të puth
rrahja zemrës tënde do të doja të isha,
atë çast aty, edhe njëherë të jem dua...

Njësh me natën kështu u bëra
njësh me pasionin për të qenë brenda teje
e dëshiruar për të qenë një ëndërr
mendim i një nate të ëmbël vere...

Fluturuan mendimet e mia larg
mbetëm vetëm ne të dy në mendimet e mia
gjithçka tjetër pata me diellin, por perëndoi
bashkë me këto edhe ti shkove,
s'pata forcë të të ndaloj!