YLL I KËPUTUR...

YLL I KËPUTUR...

Të gjitha lulet që mblodha
gjatë jetës sime t’i fala ty...
Bashkë me shpresat e mia
shumëngjyrëshe për dashuri.

Me duar të zbrazëta tani kërkoj
prapë aromën në lule të zbehta...
dhe dot se gjejë
se dikush ma ndaloj!

Syri im që në ty pa bukuri hyjnore,
tanimë nuk di të magjepset më gjë tjetër
përveçse me një buzëqeshje
të një foshnje të pafajshme
që si e tillë i ngjanë dashurisë sonë.

Nuk vajtoj dot, jo.
Për mua dielli nxehë gjithë,
kur e di se legjenda e dashurisë sonë,
që u shua si një yll i këputur,
shkruhet dikur në librat e dashurisë së çiltër...